ကရင္မေလးကိုပါကင္ဖြင့္ျခင္း
-+---+---+---+---+---+---+---+---+-
ေတာင္တန္းသာ ရြာကေလးသည္ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသတြင္ရွိေသာရြာေလးတစ္ရြာျဖစ္သည္။ အိမ္ေျခမွာ ၅၀၀ ဝန္းက်င္ရွိၿပီးကရင္တိုင္းရင္းသားအမ်ားစုေနထိုင္ၾကသည္။ ဗမာလူမ်ိဳးမွာမူ အနည္းငယ္သာရွိသည္။ အိမ္ေျခ မနည္းလွေသာရြာတစ္ရြာမို့ ေက်းလက္က်န္းမာေရးဌာန ႏွင့္ အထက္တန္းေက်ာင္းခြဲရွိသည္။ ေက်းလက္က်န္းမာေရးဌာနရွိေသာ္လဲ ရြာမွာ အရမ္းေခါင္သျဖင့္သားဖြားဆရာမမ်ားမွာ အတည္တက်မေနပဲျပန္ျပန္ေျပာင္းသြားၾကသျဖင့္ သားဖြားဆရာမမ်ားမွာလစ္လပ္ေနေလသည္။ ေဆးခန္းတြင္က်န္းမာေရးမွူး ျဖစ္သူ ရဲေဇာ္သာရွိသည္။ ရဲေဇာ္သည္ အသက္ ၂၈ခန႔္ရွိၿပီးအျခားရြာမွတာဝန္လာက်ေနသည့္ ဗမာလူမ်ိဳးတဦးျဖစ္သည္။ ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွူးမွာလဲ ဗမာလူမ်ိဳးတစ္ဦးပင္ျဖစ္ၿပီး တျခားရြာမွေန၍ ဤရြာသူႏွင့္အိမ္ေထာင္က်ကာေရာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ထို့ေၾကာင့္ ဗမာလူမ်ိဳးခ်င္းတူေသာ ရဲေဇာ္ကိုမ်က္ႏွာသာေပးသည္။ ရြာခံကရင္မ်ားကလဲ ရိုးအသည္ကတေၾကာင္း အျခားဆရာမမ်ားမေနနိုင္သည့္မိမိတို့ရြာတြင္ ငါးႏွစ္ၾကာလာေရာက္ေနထိုင္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ ရဲေဇာ္ကို မေျပာင္းေစလိုသည္က တေၾကာင္းေၾကာင့္ ရဲေဇာ္မွာ တစ္ရြာလုံးတြင္သူ႔ဩဇာေညာင္းေနေလသည္။ သူ႔ကို မၾကည္ျဖဴသူမ်ားရွိေသာ္လည္း ဖ်ားေရးနာေရး က်န္းမာေရးကိစၥမ်ားရွိပါက သူႏွင့္မလြတ္ကင္းနိုင္သျဖင့္ ဘာမွမေျပာသာၾကေခ်။ ရဲေဇာ္ကိုယ္တိုင္ကမူ လူကလဲအရြယ္ေကာင္းတုန္း မိန္းမကလဲအေဝးမွာျဖစ္သျဖင့္ စိတ္ထန္လာတိုင္း ရြာသူကရင္မေလးမ်ားကို လိုးခြင့္ရရန္သာ အျမဲႀကံဆေနေလသည္။ ယခုေတာ့ သူ၏အႀကံေအာင္ေတာ့မည့္ အေျခအေနျဖစ္လာသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူ၏ေဆးခန္းတြင္ေန႔စားဝန္ထမ္းအျဖစ္ အသက္ ၁၈ႏွစ္အရြယ္ကရင္မေလး ေနာ္အယ္ခူဝါး ကိုခန႔္အပ္လိုက္နိုင္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ေနာ္အယ္ခူဝါးမွာ အသားျဖဴျဖဴေလးႏွင့္မ်က္ႏွာေလးမွာေလး အပစ္ကင္းစင္ကာျမင္သူတိုင္းႏွစ္ခါျပန္ေငးရေလာက္ေအာင္လွပသူျဖစ္သည္။ခႏၶာကိုယ္မွာလဲျမင္ရသူေငး ေလာက္ေအာင္ဖြံ့ဖြံ့ထြားထြားႏွင့္အခ်ိဳးအစားက်နေျပျပစ္လွသည္။ သူ၏စြင့္ကားေသာတင္ ဖြံ့ထြားေသာရင္သားမ်ားက ျမင္ရသူေယာက္်ားေလးမ်ားကိုအသက္ရွူမွားေလာက္ေစသည္။ သို့ေသာ္သူ၏ကံၾကမၼာမွာမူမေကာင္းလွေခ်။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္သူ႔မွာ အေဖမရွိေတာ့ပဲ အေမႏွင့္သာဘဝကိုခက္ခဲစြာ႐ုန္းကန္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းမွာလဲတက္လိုက္ နားလိုက္ျဖင့္ ယခုလဲ ဆယ္တန္းကိုအျပင္မွေျဖရန္ႀကိဳးစားေနျခင္းျဖစ္သည္။ သူ႔ကိုသနားၾကသျဖင့္ ေဆးခန္းကေန႔စားအလုပ္ေခၚေသာအခါအလုပ္သြင္းေပးၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ရဲေဇာ္ကလဲ နတ္သမီးေလးလိုလွေသာေကာင္မေလးမိမိအနားေရာက္လာမည္ျဖစ္သျဖင့္အေျခအေနေပးလၽွင္ ဂြင္ဖန္လို့ရနိုင္မည္ဟုေတြးကာ မကန႔္ကြက္ပဲလက္ခံလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ယေန႔တစ္မနက္လုံးမိုးေလးတဖြဲဖြဲႏွင့္ရာသီဥတုမွာအုံ႔မွိုင္းေနေလရာ ေဆးခန္းလာျပသူတစ္ေယာက္မွမရွိပဲ အားလပ္ေနေလသည္။ေအးစိမ့္ ေသာရာသီဥတုႏွင့္အတူအေျခအေနကလဲေပးလာသျဖင့္ရဲေဇာ္လဲ ေနာ္အယ္ခူဝါးကိုလိုးရန္အႀကံကို အေကာင္အထည္ေဖၚရန္ဆုံးျဖတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။
"အယ္ခူေရ လူနာမွမလာတာ တံခါးေတြလိုက္ပိတ္လိုက္ဦး မိုးပက္ေနတယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ ...ေရွ႕တံခါးမႀကီးေကာပိတ္ရမွာလားဟင္"
"အင္း ပိတ္ၿပီးဂ်က္ထိုးထား.....ေလတိုက္ရင္ပြင့္သြားဦးမယ္.......ၿပီးရင္ဆရာ့အခန္း လာခဲ့ ခိုင္းစရာရွိလို့"
"ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ"
ဟုေျပာကာ ေနာ္အယ္ခူဝါးလဲ တံခါးမ်ားကိုလိုက္ပိတ္ေနေတာ့သည္။ ဆရာ ရဲေဇာ္လဲ အခန္းထဲဝင္ကာ ေနာ္အယ္ခူဝါး အလာကိုေစာင့္ကာမည္သို့အစျပဳရမည္ကို စဥ္းစားကာေနေလသည္။
"ဆရာ သမီးေရာက္ၿပီ"
"ေအးေအး လာခဲ့လာခဲ့"
ဟုေျပာကာ ဆရာ ရဲေဇာ္လဲ ေနာ္အယ္ခူဝါးတစ္ကိုယ္လုံးကို သိမ္းၾကဳံးၾကည့္လိုက္ၿပီး
"အယ္ခူကေတာ္ေတာ္လွတာပဲေနာ္ ဒီရြာမွာေတာ့အလွဆုံးပဲ"
"ဆရာကလဲေျမႇာက္ေနျပန္ၿပီ"
"တကယ္ေျပာတာ အယ္ခူရဲ့" ေျပာရင္း ရဲေဇာ္ကထလာၿပီးအယ္ခူဝါးအနားတိုးလာကာ
" အသားေလးေတြဆိုလဲၾကည့္ပါလား ျဖဴေဖြး
ေနတာပဲ...ၿပီးေတာ့ အိစက္ၿပီးႏူးညံ့ေနမွာပဲ"
ဟုေျပာကာ အယ္ခူဝါး၏လက္ကိုကိုင္လိုက္သည္။ထိုအခါအယ္ခူဝါးကမသိမသာျပန္႐ုန္းလိုက္ရာ
"မ႐ုန္းပါနဲ႔အယ္ခူရယ္ ဆရာဘယ္လိုမွမေနနိုင္ေတာ့လို့ပါ...အယ္ခူကအရမ္းလွေတာ့ေလ"
ဟုေျပာကာခါးကိုသိုင္းဖက္ၿပီးပါးကိုနမ္းလိုက္ေလသည္။
"ဟင္ ...ဆရာ လႊတ္ပါ မေကာင္းပါဘူးဆရာရယ္"
"မလႊတ္ဘူးကြာ"
"လႊတ္...လႊတ္ သမီးသြားေတာ့မယ္"
"ေတာ္စမ္းအယ္ခူ မင္းကိုငါကအသာတၾကည္ေျပာေနတုန္းေအးေအးေဆးေဆးၿငိမ္ခံေနလိုက္...မင္းအလုပ္ျပဳတ္သြားခ်င္လို့လား....ေအးမင္းေစာက္ဖုတ္ကအခုငါမလိုးလဲေနာက္က်ရင္တျခားသူလိုးတာခံရမွာပဲ.. အလုပ္ျပဳတ္သြားရင္မင္းေကာမင္းအေမေကာဒုကၡေရာက္လိမ့္မယ္ သိလား......ခုေအးေဆးအလိုးခံရင္ခံ ...မဟုတ္ရင္မင္းမသက္သာဘူးမွတ္"
ဟုမာန္မဲႀကိမ္းေမာင္းကာကုတင္ေပၚသို့တြန္းလွဲခ်လိုက္ေလသည္။ ပင္ကိုကပင္ရိုးရိုးေအးေအးႏွင့္လူေၾကာက္တတ္ေသာ ကရင္မေလးေနာ္အယ္ခူဝါးမွာ ဆရာျဖစ္သူကမာမာထန္ထန္ညစ္ညစ္ညမ္းညမ္းေျပာလိုက္သျဖင့္အေၾကာက္လြန္ကာ မည္သို့မၽွခြန္းတုံ႔မျပန္ရဲေတာ့ေပ။ရဲေဇာ္လဲ ခုတင္ေပၚတက္ကာ အယ္ခူဝါးအားဖက္၍ႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးအားအနမ္းမ်ားေပးကာ နို့ႏွစ္လုံးကိုလဲဆုပ္နယ္ေပးလိုက္သည္။ ထို့ေနာက္ထမီေပၚမွေန၍ေစာက္ဖုတ္အားပြတ္သပ္ေပးေနေလရာ အယ္ခူဝါးလဲ စိတ္ကိုေလၽွာ့ခ်လိုက္ကာအလိုက္သင့္ပင္ၿငိမ္ခံေပးေနလိုက္ေတာ့သည္။ရင္ခြင္ထဲေရာက္လာေသာ အယ္ခူဝါးအား ရဲေဇာ္ကကိုယ္ေပၚမွအ၀တ္အစားမ်ားကို တစ္လႊာခ်င္းခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္။
အယ္ခူဝါး၏ခႏၶာကိုယ္ေလးက အခ်ိဳးအစားေျပျပစ္လြန္းလွသည္။ ပကတိစင္းလုံးေခ်ာ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း ဖုထစ္ေဖာင္းကားကာ ျဖဴ၀င္းမြတ္ညက္၍ေနသည္။ ဆီးခုံမွအေမႊးႏုေလးမ်ားကဖီးသင္ထားသလို အစီအရီေလးျဖင့္ကဗ်ာဆန္လွ၊ ခ်စ္စရာေကာင္း လွသည္။
အေမႊးေလးေတြကို လက္ဖဝါးျဖင့္ရြရြေလးပြတ္ၾကည့္သည္။ ႏူးညံ့ေႏြးေထြး၍ေနသည္။ ေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းသားေလးႏွစ္ဖက္က ေလထိုးထားေသာ ပူေဖာင္းေလးမ်ားႏွယ္ လက္ညႇိုးထိပ္ႏွင့္ထိုးၾကည့္ေတာ့အိ၀င္သြားၿပီး ျပန္လႊတ္လိုက္ခ်ိန္ေဖာင္းတက္လာသည္။
ေပါင္ႏွစ္ဖက္ထိပ္ထိ က်ယ္ျပန္႔စြာေျပေလ်ာသြားေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးက ခ်က္ေအာက္ဗိုက္သားရစ္ေလးထိ မို့ေဖာင္း၍ေနသည္။ အကြဲေၾကာင္းေလးကနက္နက္ရွိုင္းရွိုင္းေလးထင္း၍ေနသည္။
“လွလိုက္တဲ့ ေကာင္မေလး….´´
တစ္ကိုယ္တည္းေရရြတ္လိုက္ၿပီး ေထြးအိေနေသာေစာက္ဖုတ္ေလးအား ရဲေဇာ္ငုံ႔နမ္းလိုက္သည္။ ႏူးႏွပ္ႏွိုးဆြၿပီးမွ သူေကာင္းကိုယ္ေကာင္း လုပ္ခ်င္သည္။
ထို့ေၾကာင့္ ရဲေဇာ္ကအယ္ခူဝါး၏ေစာက္ဖုတ္အုံေလးကို လၽွာအျပားေလးျဖင့္ ယက္တင္လိုက္သည္။အယ္ခူဝါး၏ေပါင္ျဖဴျဖဴေလးႏွစ္ဖက္ေစ့၍ကပ္သြားသည္။ ႏွုတ္ခမ္းသားေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြက ေစ့ကပ္ၿပီးေနေလေတာ့ ေစာက္ေစ့ေလးကအကြဲေၾကာင္းထဲတြင္ ျမဳပ္၍ေနသည္။
ရဲေဇာ္က ေစာက္ေစ့ေလးရွိရာကိုမွန္းၿပီး လၽွာဖ်ားေလးႏွင့္ထိုးလိုက္ျပန္သည္။ `အ´ ကနဲအသံေလးႏွင့္အတူ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ေဘးသို့ကားထြက္သြားသည္။ ဒီေတာ့ေစာက္ေစ့ေလးက ေငါက္ေတာက္ေလးေပၚ၍လာသည္။ ရဲေဇာ္က ေစာက္ေစ့ေလးကိုႏွုတ္ခမ္းျဖင့္ ခပ္ဖိဖိေလးညႇပ္ယူကာ လၽွာျဖင့္ကလိလိုက္ကာသၾကားလုံးစုပ္သလိုတႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ေပးလိုက္သည္။
“အ….အား…..အဟင္း…..အင္း….အင္း….´´
အယ္ခူဝါး၏ လွပေသာအ၀တ္မဲ့ခႏၶာကိုယ္ေလးကလူလိမ့္တြန္႔လိမ္၍သြားသည္။ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း လူးလြန္႔ရင္းအေပၚသို့ေကြးတင္လိုက္ေပရာ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ ျပဲအာသြားၿပီး ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားရဲရဲေလးမ်ားကို ျဖတ္ကနဲေတြ႕လိုက္ရသည္။ ထိုအခါရဲေဇာ္က ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို့လၽွာကိုလိပ္သြင္းၿပီး စုပ္ေပးလိုက္ရာအယ္ခူဝါး၏ကိုယ္လုံးေလးတုန္တက္သြားသည္။
“ႁပြတ္….ပလပ္…..ႁပြတ္…..ႁပြတ္…..ပလပ္…..ပလပ္….´´
“ရွုး…အား…..အင္း…..ဟင္း….ဟင္း….အီး….အိုး….ကၽြတ္….ကၽြတ္….´´
ဖင္စအိုေလးေပၚလာသည္အထိ ေစာက္ဖုတ္ေလးကႂကြႂကြတက္သြားသည္။ အလိုမတူပါပဲလ်က္ ႏွိုးဆြထိေတြ႕မွုေတြေၾကာင့္အယ္ခူဝါး၏ေသြးသားမ်ား ကာမေရစုန္တြင္ေမ်ာေလၿပီ။
အားရပါးရ တျပတ္ျပတ္အ သံျမည္ေအာင္လ်က္ေပးေနေသာ လၽွာေႏြးေႏြးႀကီးေၾကာင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲ၌ျပစ္ခၽြဲခၽြဲအရည္ၾကည္မ်ားစိမ့္ယိုထြက္က်လာရေပသည္။အယ္ခူဝါးမွာ ထႂကြေသာင္းက်န္းလာေသာ ေသြးသားမ်ားေၾကာင့္ လီးတစ္ ေခ်ာင္း၏လိုးသြင္းမွုကို တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွမခံစားဖူးခဲ့ေသာ္လည္း လီးတစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ပယ္ပယ္နယ္နယ္လိုးသည္ကိုခံခ်င္စိတ္မ်ား တဖြားဖြားေပၚထြက္လာေလသည္။
“ႁပြတ္…စြပ္….ပလပ္…..ႁပြတ္…..ႁပြတ္…..ျပတ္…..ျပတ္…ဟ….အား….အလာလာ…..အင္း….အင္း….´´
အသက္ကိုေအာင့္ၿပီး ခါးကိုေကာ့ကာေစာက္ဖုတ္ထဲသို့ထိုးသြင္းကလိေပးေနေသာ လၽွာဖ်ားႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသားႏွစ္ဖက္ျဖင့္ တစ္အားညႇပ္ယူဆြဲလိုက္မိသည္။ သဘာ၀စြမ္းအားက ႀကီးမားလွသည္။ ေဖြးေဖြးျဖဴေသာ တင္သားႀကီးႏွစ္လုံးၾကားမွ စအိုေပါက္နီနီရဲရဲေလးမွာ ရွုံ႔၀င္သြားလိုက္ျပန္ကန္ၿပီးထြက္လာလိုက္ႏွင့္ ရွုံ႔ခ်ီပြခ်ီျဖစ္ေနသည္။ ေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းသားႏွစ္ဖက္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ျဖဲၿပီး အတြင္းသား ေလးမ်ားကို လၽွာျဖင့္ထိုးထိုးယက္ေပးသည္။ ခၽြဲက်ိျပစ္ေႏြးေသာအရည္ၾကည္ေလးမ်ားကို မ်ိဳခ်ပစ္လိုက္သည္။
“ေတာ္…..ေတာ္ပါေတာ့…..အဟင့္….ဟင့္…´´
“ခံခ်င္လာၿပီလားဟင္..´´
“အင္း…..အဟင့္ ဟင့္….အင္း….ဟင့္´´
ရဲေဇာ္က ခံခ်င္လာၿပီလားဟုေမးလိုက္ေသာအခါ မဆိုင္းမတြ`အင္း´ဟုျပန္ေျဖလိုက္ၿပီးမွ အယ္ခူဝါး တဟင့္ဟင့္ငိုခ်လိုက္မိသည္။ အယ္ခူဝါး၏ ၀တ္လစ္စလစ္ကိုယ္လုံးေလးကို အရသာခံၾကည့္ရင္း
ရဲေဇာ္မွာသူ႔ကိုယ္ေပၚမွအ၀တ္အစားမ်ားကို စိမ္ေျပနေျပခၽြတ္သည္။
ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ၀တ္လစ္စလစ္ေလးျဖစ္ေနေသာ အယ္ခူဝါးမွာ ရဲေဇာ္ကိုၾကည့္ရင္းလက္ဆစ္ေလးေတြကို တစ္ေျဖာက္ေျဖာက္ခ်ိဳးလိုက္၊ေထာင္ထားေသာဒူးႏွစ္ဖက္ကို စုလိုက္ကားလိုက္ျဖင့္လုပ္လိုက္၊ စိတ္မရွည္နိုင္သလိုလွုပ္ရွား၍ေနသည္။
“အို…..အိုး´´
အယ္ခူဝါးမ်က္လုံးေလးေတြဝိုင္းသြားသည္။
“ဟင္….ဒါ….ဒါႀကီးနဲ႔…´´
မရဲတရဲေလးၾကည့္ရင္း စိုးရြံ့စြာေမးလိုက္မိသည္။
“မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ ကိုယ္ မနာေအာင္လုပ္ေပးမယ္ေနာ္ ေပါင္ေလးကားေပးထား…´´
“ဟင့္….ဟင့္….ဒုကၡပါပဲ မလုပ္ပါနဲ႔လား…´´
ရဲေဇာ္က ျပဲလန္နီရဲေနေသာ လီးထိပ္ႀကီးကို ရြစိစိျဖစ္ေနသည့္ေစာက္ဖုတ္ဝေလးသို့ေတ့သြင္းလိုက္သည္။
“ျဗစ္….အ…´´
ဒစ္၀င္႐ုံမၽွျဖင့္ မနာေသာ္လည္း လန္႔ၿပီးေအာ္လိုက္မိျခင္းျဖစ္သည္။ ရွက္စိတ္ေၾကာင့္လဲ အသားေလးမ်ားတုန္ေနသည္။ လီးဒစ္ႀကီးက ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးၾကားသို့ နစ္၀င္႐ုံမၽွ၀င္သြားသည္ႏွင့္ လီးႀကီး ကို အကြဲေၾကာင္းအတိုင္းအထက္ေအာက္ဆြဲေမႊပစ္လိုက္သည္။
အယ္ခူဝါး၏ ႏွုတ္ခမ္းမ်ား တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္တုန္ခါေနၾကသည္။ နီေစြးေသာႏွုတ္ခမ္းေလးမ်ားဟကာ လၽွာဖ်ားေလးႏွင့္ယက္ေပးေနမိသည္။ ေစာက္ပတ္အ၀မွ လီးႀကီး၏အထိအေတြ႕အာ႐ုံမွာ အယ္ခူဝါး၏တစ္ကိုယ္လုံးဖိန္းရွိန္း၍ေန၏။
““ျဗစ္…..ႁပြတ္….””
““အ….အ..အီး””
နာက်င္လိမ့္မည္ႀကိဳသိထား၍ အသက္ေအာင့္ထားသည့္ၾကားမွ အယ္ခူဝါးတစ္ကိုယ္လုံးဆတ္ကနဲတြန္႔သြားေအာင္ လီးႀကီးက ေဆာင့္၀င္သြားသည္။
““အား….ရွီး….နာတယ္….နာတယ္……အိုး….အိုး””
ရဲေဇာ္၏ ရင္ဘတ္ႀကီးကိုဆီး၍တြန္းထားလိုက္မိသည္။ နာက်င္ေသာေဝဒနာသက္သာေစရန္ အယ္ခူဝါးေျခႏွစ္ဖက္ကို အစြမ္းကုန္ျဖဲကား၍ ခံသည္။ သို့ေသာ္ ေပါင္ျဖဲသေလာက္ ေစာက္ပတ္ကလိုက္ျပဲသည္မဟုတ္ေတာ့ လီးႀကီးက က်ဥ္းေျမာင္းက်စ္လစ္ေသာေစာက္ေခါင္းေလးထဲသို့
ျပည့္ၾကပ္စြာ တိုး၀င္ေနေပသည္။
““အား……အား….နာလိုက်တာ…..အ…..အား””
အယ္ခူဝါးမည္မၽွပင္နာက်င္ေစကာမူ ရဲေဇာ္ကေတာ့ တစ္ျပားသားမၽွမေလ်ာ့ေပ။ လီးႀကီးကို လိုးသြင္းျမဲလိုးသြင္းေနသည္။ လီးတစ္၀က္ ခန္႔၀င္သြားၿပီး တင္းၾကပ္နာက်င္ေသာေဝဒနာကိုခံစားေနရသည္။
““အား…..မရဘူး……မရဘူး……ဝူးဝူး…နာတယ္…..နာတယ္….””
ေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွ အပ်ိဳေမွးေလးကအားတက္သေရာေရွ႕သို့တိုး၀င္လာေသာ လီးႀကီးထိပ္အားဆီးႀကိဳ၍ခုခံတြန္းလွန္ပိတ္ဆို့လိုက္သည္။
ထိုအေတြ႕ေၾကာင့္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္နာက်င္ျခင္းခံစားလိုက္ရရွာေသာ အယ္ခူဝါးခမ်ာ တစ္အားေအာ္လိုက္ၿပီးမ်က္ရည္ေပါက္ေလးေတြစို့ထြက္ လာသည္။ အေျခအေနကိုသိလိုက္ေသာ ရဲေဇာ္ကလည္း ဒီအတားအဆီးကို ခ်ိဳးေဖာက္နိုင္ရန္အားယူၿပီး လီးကိုဖိေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။
““ျဗစ္….ေဖာက္…..အမေလး….ေသပါၿပီ””
လီးႀကီးမွာ သားအိမ္၀သို့တိုင္ေအာင္ ေအာင္ျမင္စြာလိုး၀င္သြားေတာ့သည္။ အယ္ခူဝါးမွာ တစ္ခ်က္သာေအာ္လိုက္နိုင္ၿပီး မ်က္ေတာင္ေကာ့ ႀကီးမ်ား ေမွးစင္းပိတ္က်သြားသည္။ ေစာက္ေမွးပါးကို ထိုးေဖာက္ကၽြံ၀င္သြားေသာ လီးႀကီးႏွင့္အတြင္းသားႏုႏုေႏြးေႏြးေလးမ်ား ၾကည္ႏူးစြာဆုံ ေတြ႕မိသြားၾကေလသည္။ မ်က္ေတာင္ႀကီးမ်ားေကာ့စင္းက်သြားသလို ေစာက္ဖုတ္ေလးကလဲ ေကာ့၍တက္လာသည္။ ရဲေဇာ္၏ လက္ႏွစ္ ဖက္က အယ္ခူဝါး၏ နို့ေလးႏွစ္လုံးကို ယုယုယယေလးဆုပ္နယ္ရင္း ေအာက္ပိုင္းကလီးႀကီးကေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ေဖြးေဖြးေဖာင္းေဖာင္းေလးကို မညႇာမတာၾကမ္းတမ္းစြာလိုးေဆာင့္ေနေတာ့သည္။
““ႁပြတ္….ဒုတ္…..ဖြတ္…ႁပြတ္….စြပ္….စြပ္….အင္း….အား…..အင္း….ဟင္း….””
အယ္ခူဝါးမ်က္ႏွာေလး ဘယ္ညာယမ္းခါ၍ေနသည္။ မဆန္႔မျပဲ၀င္ေနေသာ လီးႀကီးအား ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားေလးေတြက မနိုင္မနင္း ရစ္ပတ္ညႇစ္နယ္၍ေနသည္။
““ႁပြတ္…..စြပ္…..ဒုတ္…..ပလြတ္….ႁပြတ္….စြပ္….စြပ္””
ရဲေဇာ္၏ ေဆာင့္အားျပင္းထန္သေလာက္ လီးႀကီးက အရသာေတြ႕ေနသလိုအယ္ခူဝါးမွာလည္းေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းသားေလးေတြနီရဲၿပီး တက္လာေပမယ့္ ရဲေဇာ္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ေတာင့္ေတာင့္ၿပီး ေကာ့ေကာ့ခံသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးကာမေဇာက အျမင့္ဆုံးျဖစ္လာၾကၿပီး မၾကာမီအတြင္းမွာပင္ ရဲေဇာ္ႏွင္အယ္ခူဝါးတို့မွာၿပိဳင္တူနီးပါးၿပီးသြားၾကေလေတာ့သည္။။ ။။
ထိုေန႔မွစ၍ရဲေဇာ္လဲအယ္ခူဝါးကိုစိတ္ထလာတိုင္းေခၚေခၚလိုးေတာ့သည္။ဖင္ကိုလဲလိုးသည္။ လီးလဲစုပ္ခိုင္းသည္။ မ်ိဳးစုံလုပ္ကာ ကာမအရသာခံစားေန ေပေတာ့သည္။
credit
ကရင်မလေးကိုပါကင်ဖွင့်ခြင်း
-+---+---+---+---+---+---+---+---+-
တောင်တန်းသာ ရွာကလေးသည်မြစ်ဝကျွန်းပေါ်ဒေသတွင်ရှိသောရွာလေးတစ်ရွာဖြစ်သည်။ အိမ်ခြေမှာ ၅၀၀ ဝန်းကျင်ရှိပြီးကရင်တိုင်းရင်းသားအများစုနေထိုင်ကြသည်။ ဗမာလူမျိုးမှာမူ အနည်းငယ်သာရှိသည်။ အိမ်ခြေ မနည်းလှသောရွာတစ်ရွာမို့ ကျေးလက်ကျန်းမာရေးဌာန နှင့် အထက်တန်းကျောင်းခွဲရှိသည်။ ကျေးလက်ကျန်းမာရေးဌာနရှိသော်လဲ ရွာမှာ အရမ်းခေါင်သဖြင့်သားဖွားဆရာမများမှာ အတည်တကျမနေပဲပြန်ပြန်ပြောင်းသွားကြသဖြင့် သားဖွားဆရာမများမှာလစ်လပ်နေလေသည်။ ဆေးခန်းတွင်ကျန်းမာရေးမှူး ဖြစ်သူ ရဲဇော်သာရှိသည်။ ရဲဇော်သည် အသက် ၂၈ခန့်ရှိပြီးအခြားရွာမှတာဝန်လာကျနေသည့် ဗမာလူမျိုးတဦးဖြစ်သည်။ ကျေးရွာအုပ်ချုပ်ရေးမှူးမှာလဲ ဗမာလူမျိုးတစ်ဦးပင်ဖြစ်ပြီး တခြားရွာမှနေ၍ ဤရွာသူနှင့်အိမ်ထောင်ကျကာရောက်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဗမာလူမျိုးချင်းတူသော ရဲဇော်ကိုမျက်နှာသာပေးသည်။ ရွာခံကရင်များကလဲ ရိုးအသည်ကတကြောင်း အခြားဆရာမများမနေနိုင်သည့်မိမိတို့ရွာတွင် ငါးနှစ်ကြာလာရောက်နေထိုင်တာဝန်ထမ်းဆောင်နေသော ရဲဇော်ကို မပြောင်းစေလိုသည်က တကြောင်းကြောင့် ရဲဇော်မှာ တစ်ရွာလုံးတွင်သူ့ဩဇာညောင်းနေလေသည်။ သူ့ကို မကြည်ဖြူသူများရှိသော်လည်း ဖျားရေးနာရေး ကျန်းမာရေးကိစ္စများရှိပါက သူနှင့်မလွတ်ကင်းနိုင်သဖြင့် ဘာမှမပြောသာကြချေ။ ရဲဇော်ကိုယ်တိုင်ကမူ လူကလဲအရွယ်ကောင်းတုန်း မိန်းမကလဲအဝေးမှာဖြစ်သဖြင့် စိတ်ထန်လာတိုင်း ရွာသူကရင်မလေးများကို လိုးခွင့်ရရန်သာ အမြဲကြံဆနေလေသည်။ ယခုတော့ သူ၏အကြံအောင်တော့မည့် အခြေအနေဖြစ်လာသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူ၏ဆေးခန်းတွင်နေ့စားဝန်ထမ်းအဖြစ် အသက် ၁၈နှစ်အရွယ်ကရင်မလေး နော်အယ်ခူဝါး ကိုခန့်အပ်လိုက်နိုင်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။
နော်အယ်ခူဝါးမှာ အသားဖြူဖြူလေးနှင့်မျက်နှာလေးမှာလေး အပစ်ကင်းစင်ကာမြင်သူတိုင်းနှစ်ခါပြန်ငေးရလောက်အောင်လှပသူဖြစ်သည်။ခန္ဓာကိုယ်မှာလဲမြင်ရသူငေး လောက်အောင်ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွားနှင့်အချိုးအစားကျနပြေပြစ်လှသည်။ သူ၏စွင့်ကားသောတင် ဖွံ့ထွားသောရင်သားများက မြင်ရသူယောက်ျားလေးများကိုအသက်ရှူမှားလောက်စေသည်။ သို့သော်သူ၏ကံကြမ္မာမှာမူမကောင်းလှချေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်သူ့မှာ အဖေမရှိတော့ပဲ အမေနှင့်သာဘဝကိုခက်ခဲစွာရုန်းကန်နေရခြင်းဖြစ်သည်။ ကျောင်းမှာလဲတက်လိုက် နားလိုက်ဖြင့် ယခုလဲ ဆယ်တန်းကိုအပြင်မှဖြေရန်ကြိုးစားနေခြင်းဖြစ်သည်။ သူ့ကိုသနားကြသဖြင့် ဆေးခန်းကနေ့စားအလုပ်ခေါ်သောအခါအလုပ်သွင်းပေးကြခြင်းဖြစ်သည်။ ရဲဇော်ကလဲ နတ်သမီးလေးလိုလှသောကောင်မလေးမိမိအနားရောက်လာမည်ဖြစ်သဖြင့်အခြေအနေပေးလျှင် ဂွင်ဖန်လို့ရနိုင်မည်ဟုတွေးကာ မကန့်ကွက်ပဲလက်ခံလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
ယနေ့တစ်မနက်လုံးမိုးလေးတဖွဲဖွဲနှင့်ရာသီဥတုမှာအုံ့မှိုင်းနေလေရာ ဆေးခန်းလာပြသူတစ်ယောက်မှမရှိပဲ အားလပ်နေလေသည်။အေးစိမ့် သောရာသီဥတုနှင့်အတူအခြေအနေကလဲပေးလာသဖြင့်ရဲဇော်လဲ နော်အယ်ခူဝါးကိုလိုးရန်အကြံကို အကောင်အထည်ဖေါ်ရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်လေတော့သည်။
"အယ်ခူရေ လူနာမှမလာတာ တံခါးတွေလိုက်ပိတ်လိုက်ဦး မိုးပက်နေတယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ ...ရှေ့တံခါးမကြီးကောပိတ်ရမှာလားဟင်"
"အင်း ပိတ်ပြီးဂျက်ထိုးထား.....လေတိုက်ရင်ပွင့်သွားဦးမယ်.......ပြီးရင်ဆရာ့အခန်း လာခဲ့ ခိုင်းစရာရှိလို့"
"ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ"
ဟုပြောကာ နော်အယ်ခူဝါးလဲ တံခါးများကိုလိုက်ပိတ်နေတော့သည်။ ဆရာ ရဲဇော်လဲ အခန်းထဲဝင်ကာ နော်အယ်ခူဝါး အလာကိုစောင့်ကာမည်သို့အစပြုရမည်ကို စဉ်းစားကာနေလေသည်။
"ဆရာ သမီးရောက်ပြီ"
"အေးအေး လာခဲ့လာခဲ့"
ဟုပြောကာ ဆရာ ရဲဇော်လဲ နော်အယ်ခူဝါးတစ်ကိုယ်လုံးကို သိမ်းကြုံးကြည့်လိုက်ပြီး
"အယ်ခူကတော်တော်လှတာပဲနော် ဒီရွာမှာတော့အလှဆုံးပဲ"
"ဆရာကလဲမြှောက်နေပြန်ပြီ"
"တကယ်ပြောတာ အယ်ခူရဲ့" ပြောရင်း ရဲဇော်ကထလာပြီးအယ်ခူဝါးအနားတိုးလာကာ
" အသားလေးတွေဆိုလဲကြည့်ပါလား ဖြူဖွေး
နေတာပဲ...ပြီးတော့ အိစက်ပြီးနူးညံ့နေမှာပဲ"
ဟုပြောကာ အယ်ခူဝါး၏လက်ကိုကိုင်လိုက်သည်။ထိုအခါအယ်ခူဝါးကမသိမသာပြန်ရုန်းလိုက်ရာ
"မရုန်းပါနဲ့အယ်ခူရယ် ဆရာဘယ်လိုမှမနေနိုင်တော့လို့ပါ...အယ်ခူကအရမ်းလှတော့လေ"
ဟုပြောကာခါးကိုသိုင်းဖက်ပြီးပါးကိုနမ်းလိုက်လေသည်။
"ဟင် ...ဆရာ လွှတ်ပါ မကောင်းပါဘူးဆရာရယ်"
"မလွှတ်ဘူးကွာ"
"လွှတ်...လွှတ် သမီးသွားတော့မယ်"
"တော်စမ်းအယ်ခူ မင်းကိုငါကအသာတကြည်ပြောနေတုန်းအေးအေးဆေးဆေးငြိမ်ခံနေလိုက်...မင်းအလုပ်ပြုတ်သွားချင်လို့လား....အေးမင်းစောက်ဖုတ်ကအခုငါမလိုးလဲနောက်ကျရင်တခြားသူလိုးတာခံရမှာပဲ.. အလုပ်ပြုတ်သွားရင်မင်းကောမင်းအမေကောဒုက္ခရောက်လိမ့်မယ် သိလား......ခုအေးဆေးအလိုးခံရင်ခံ ...မဟုတ်ရင်မင်းမသက်သာဘူးမှတ်"
ဟုမာန်မဲကြိမ်းမောင်းကာကုတင်ပေါ်သို့တွန်းလှဲချလိုက်လေသည်။ ပင်ကိုကပင်ရိုးရိုးအေးအေးနှင့်လူကြောက်တတ်သော ကရင်မလေးနော်အယ်ခူဝါးမှာ ဆရာဖြစ်သူကမာမာထန်ထန်ညစ်ညစ်ညမ်းညမ်းပြောလိုက်သဖြင့်အကြောက်လွန်ကာ မည်သို့မျှခွန်းတုံ့မပြန်ရဲတော့ပေ။ရဲဇော်လဲ ခုတင်ပေါ်တက်ကာ အယ်ခူဝါးအားဖက်၍နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအားအနမ်းများပေးကာ နို့နှစ်လုံးကိုလဲဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက်ထမီပေါ်မှနေ၍စောက်ဖုတ်အားပွတ်သပ်ပေးနေလေရာ အယ်ခူဝါးလဲ စိတ်ကိုလျှော့ချလိုက်ကာအလိုက်သင့်ပင်ငြိမ်ခံပေးနေလိုက်တော့သည်။ရင်ခွင်ထဲရောက်လာသော အယ်ခူဝါးအား ရဲဇော်ကကိုယ်ပေါ်မှအဝတ်အစားများကို တစ်လွှာချင်းချွတ်ပစ်လိုက်သည်။
အယ်ခူဝါး၏ခန္ဓာကိုယ်လေးက အချိုးအစားပြေပြစ်လွန်းလှသည်။ ပကတိစင်းလုံးချော မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဖုထစ်ဖောင်းကားကာ ဖြူဝင်းမွတ်ညက်၍နေသည်။ ဆီးခုံမှအမွှေးနုလေးများကဖီးသင်ထားသလို အစီအရီလေးဖြင့်ကဗျာဆန်လှ၊ ချစ်စရာကောင်း လှသည်။
အမွှေးလေးတွေကို လက်ဖဝါးဖြင့်ရွရွလေးပွတ်ကြည့်သည်။ နူးညံ့နွေးထွေး၍နေသည်။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ဖက်က လေထိုးထားသော ပူဖောင်းလေးများနှယ် လက်ညှိုးထိပ်နှင့်ထိုးကြည့်တော့အိဝင်သွားပြီး ပြန်လွှတ်လိုက်ချိန်ဖောင်းတက်လာသည်။
ပေါင်နှစ်ဖက်ထိပ်ထိ ကျယ်ပြန့်စွာပြေလျောသွားသော စောက်ဖုတ်လေးက ချက်အောက်ဗိုက်သားရစ်လေးထိ မို့ဖောင်း၍နေသည်။ အကွဲကြောင်းလေးကနက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းလေးထင်း၍နေသည်။
“လှလိုက်တဲ့ ကောင်မလေး….´´
တစ်ကိုယ်တည်းရေရွတ်လိုက်ပြီး ထွေးအိနေသောစောက်ဖုတ်လေးအား ရဲဇော်ငုံ့နမ်းလိုက်သည်။ နူးနှပ်နှိုးဆွပြီးမှ သူကောင်းကိုယ်ကောင်း လုပ်ချင်သည်။
ထို့ကြောင့် ရဲဇော်ကအယ်ခူဝါး၏စောက်ဖုတ်အုံလေးကို လျှာအပြားလေးဖြင့် ယက်တင်လိုက်သည်။အယ်ခူဝါး၏ပေါင်ဖြူဖြူလေးနှစ်ဖက်စေ့၍ကပ်သွားသည်။ နှုတ်ခမ်းသားဖောင်းဖောင်းလေးတွေက စေ့ကပ်ပြီးနေလေတော့ စောက်စေ့လေးကအကွဲကြောင်းထဲတွင် မြုပ်၍နေသည်။
ရဲဇော်က စောက်စေ့လေးရှိရာကိုမှန်းပြီး လျှာဖျားလေးနှင့်ထိုးလိုက်ပြန်သည်။ `အ´ ကနဲအသံလေးနှင့်အတူ ပေါင်နှစ်ဖက်ဘေးသို့ကားထွက်သွားသည်။ ဒီတော့စောက်စေ့လေးက ငေါက်တောက်လေးပေါ်၍လာသည်။ ရဲဇော်က စောက်စေ့လေးကိုနှုတ်ခမ်းဖြင့် ခပ်ဖိဖိလေးညှပ်ယူကာ လျှာဖြင့်ကလိလိုက်ကာသကြားလုံးစုပ်သလိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးလိုက်သည်။
“အ….အား…..အဟင်း…..အင်း….အင်း….´´
အယ်ခူဝါး၏ လှပသောအဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကလူလိမ့်တွန့်လိမ်၍သွားသည်။ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကလည်း လူးလွန့်ရင်းအပေါ်သို့ကွေးတင်လိုက်ပေရာ စောက်ဖုတ်လေးမှာ ပြဲအာသွားပြီး စောက်ဖုတ်အတွင်းသားရဲရဲလေးများကို ဖြတ်ကနဲတွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုအခါရဲဇော်က စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့လျှာကိုလိပ်သွင်းပြီး စုပ်ပေးလိုက်ရာအယ်ခူဝါး၏ကိုယ်လုံးလေးတုန်တက်သွားသည်။
“ပြွတ်….ပလပ်…..ပြွတ်…..ပြွတ်…..ပလပ်…..ပလပ်….´´
“ရှုး…အား…..အင်း…..ဟင်း….ဟင်း….အီး….အိုး….ကျွတ်….ကျွတ်….´´
ဖင်စအိုလေးပေါ်လာသည်အထိ စောက်ဖုတ်လေးကကြွကြွတက်သွားသည်။ အလိုမတူပါပဲလျက် နှိုးဆွထိတွေ့မှုတွေကြောင့်အယ်ခူဝါး၏သွေးသားများ ကာမရေစုန်တွင်မျောလေပြီ။
အားရပါးရ တပြတ်ပြတ်အ သံမြည်အောင်လျက်ပေးနေသော လျှာနွေးနွေးကြီးကြောင့် စောက်ခေါင်းထဲ၌ပြစ်ချွဲချွဲအရည်ကြည်များစိမ့်ယိုထွက်ကျလာရပေသည်။အယ်ခူဝါးမှာ ထကြွသောင်းကျန်းလာသော သွေးသားများကြောင့် လီးတစ် ချောင်း၏လိုးသွင်းမှုကို တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှမခံစားဖူးခဲ့သော်လည်း လီးတစ်ချောင်းနှင့်ပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးသည်ကိုခံချင်စိတ်များ တဖွားဖွားပေါ်ထွက်လာလေသည်။
“ပြွတ်…စွပ်….ပလပ်…..ပြွတ်…..ပြွတ်…..ပြတ်…..ပြတ်…ဟ….အား….အလာလာ…..အင်း….အင်း….´´
အသက်ကိုအောင့်ပြီး ခါးကိုကော့ကာစောက်ဖုတ်ထဲသို့ထိုးသွင်းကလိပေးနေသော လျှာဖျားကြီးကို စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ဖြင့် တစ်အားညှပ်ယူဆွဲလိုက်မိသည်။ သဘာဝစွမ်းအားက ကြီးမားလှသည်။ ဖွေးဖွေးဖြူသော တင်သားကြီးနှစ်လုံးကြားမှ စအိုပေါက်နီနီရဲရဲလေးမှာ ရှုံ့ဝင်သွားလိုက်ပြန်ကန်ပြီးထွက်လာလိုက်နှင့် ရှုံ့ချီပွချီဖြစ်နေသည်။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဖြဲပြီး အတွင်းသား လေးများကို လျှာဖြင့်ထိုးထိုးယက်ပေးသည်။ ချွဲကျိပြစ်နွေးသောအရည်ကြည်လေးများကို မျိုချပစ်လိုက်သည်။
“တော်…..တော်ပါတော့…..အဟင့်….ဟင့်…´´
“ခံချင်လာပြီလားဟင်..´´
“အင်း…..အဟင့် ဟင့်….အင်း….ဟင့်´´
ရဲဇော်က ခံချင်လာပြီလားဟုမေးလိုက်သောအခါ မဆိုင်းမတွ`အင်း´ဟုပြန်ဖြေလိုက်ပြီးမှ အယ်ခူဝါး တဟင့်ဟင့်ငိုချလိုက်မိသည်။ အယ်ခူဝါး၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးလေးကို အရသာခံကြည့်ရင်း
ရဲဇော်မှာသူ့ကိုယ်ပေါ်မှအဝတ်အစားများကို စိမ်ပြေနပြေချွတ်သည်။
ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ဝတ်လစ်စလစ်လေးဖြစ်နေသော အယ်ခူဝါးမှာ ရဲဇော်ကိုကြည့်ရင်းလက်ဆစ်လေးတွေကို တစ်ဖြောက်ဖြောက်ချိုးလိုက်၊ထောင်ထားသောဒူးနှစ်ဖက်ကို စုလိုက်ကားလိုက်ဖြင့်လုပ်လိုက်၊ စိတ်မရှည်နိုင်သလိုလှုပ်ရှား၍နေသည်။
“အို…..အိုး´´
အယ်ခူဝါးမျက်လုံးလေးတွေဝိုင်းသွားသည်။
“ဟင်….ဒါ….ဒါကြီးနဲ့…´´
မရဲတရဲလေးကြည့်ရင်း စိုးရွံ့စွာမေးလိုက်မိသည်။
“မစိုးရိမ်ပါနဲ့ ကိုယ် မနာအောင်လုပ်ပေးမယ်နော် ပေါင်လေးကားပေးထား…´´
“ဟင့်….ဟင့်….ဒုက္ခပါပဲ မလုပ်ပါနဲ့လား…´´
ရဲဇော်က ပြဲလန်နီရဲနေသော လီးထိပ်ကြီးကို ရွစိစိဖြစ်နေသည့်စောက်ဖုတ်ဝလေးသို့တေ့သွင်းလိုက်သည်။
“ဗြစ်….အ…´´
ဒစ်ဝင်ရုံမျှဖြင့် မနာသော်လည်း လန့်ပြီးအော်လိုက်မိခြင်းဖြစ်သည်။ ရှက်စိတ်ကြောင့်လဲ အသားလေးများတုန်နေသည်။ လီးဒစ်ကြီးက စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးကြားသို့ နစ်ဝင်ရုံမျှဝင်သွားသည်နှင့် လီးကြီး ကို အကွဲကြောင်းအတိုင်းအထက်အောက်ဆွဲမွှေပစ်လိုက်သည်။
အယ်ခူဝါး၏ နှုတ်ခမ်းများ တစ်ဖျတ်ဖျတ်တုန်ခါနေကြသည်။ နီစွေးသောနှုတ်ခမ်းလေးများဟကာ လျှာဖျားလေးနှင့်ယက်ပေးနေမိသည်။ စောက်ပတ်အဝမှ လီးကြီး၏အထိအတွေ့အာရုံမှာ အယ်ခူဝါး၏တစ်ကိုယ်လုံးဖိန်းရှိန်း၍နေ၏။
““ဗြစ်…..ပြွတ်….””
““အ….အ..အီး””
နာကျင်လိမ့်မည်ကြိုသိထား၍ အသက်အောင့်ထားသည့်ကြားမှ အယ်ခူဝါးတစ်ကိုယ်လုံးဆတ်ကနဲတွန့်သွားအောင် လီးကြီးက ဆောင့်ဝင်သွားသည်။
““အား….ရှီး….နာတယ်….နာတယ်……အိုး….အိုး””
ရဲဇော်၏ ရင်ဘတ်ကြီးကိုဆီး၍တွန်းထားလိုက်မိသည်။ နာကျင်သောဝေဒနာသက်သာစေရန် အယ်ခူဝါးခြေနှစ်ဖက်ကို အစွမ်းကုန်ဖြဲကား၍ ခံသည်။ သို့သော် ပေါင်ဖြဲသလောက် စောက်ပတ်ကလိုက်ပြဲသည်မဟုတ်တော့ လီးကြီးက ကျဉ်းမြောင်းကျစ်လစ်သောစောက်ခေါင်းလေးထဲသို့
ပြည့်ကြပ်စွာ တိုးဝင်နေပေသည်။
““အား……အား….နာလိုကျတာ…..အ…..အား””
အယ်ခူဝါးမည်မျှပင်နာကျင်စေကာမူ ရဲဇော်ကတော့ တစ်ပြားသားမျှမလျော့ပေ။ လီးကြီးကို လိုးသွင်းမြဲလိုးသွင်းနေသည်။ လီးတစ်ဝက် ခန့်ဝင်သွားပြီး တင်းကြပ်နာကျင်သောဝေဒနာကိုခံစားနေရသည်။
““အား…..မရဘူး……မရဘူး……ဝူးဝူး…နာတယ်…..နာတယ်….””
စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ အပျိုမှေးလေးကအားတက်သရောရှေ့သို့တိုးဝင်လာသော လီးကြီးထိပ်အားဆီးကြို၍ခုခံတွန်းလှန်ပိတ်ဆို့လိုက်သည်။
ထိုအတွေ့ကြောင့် ပြင်းပြင်းထန်ထန်နာကျင်ခြင်းခံစားလိုက်ရရှာသော အယ်ခူဝါးခမျာ တစ်အားအော်လိုက်ပြီးမျက်ရည်ပေါက်လေးတွေစို့ထွက် လာသည်။ အခြေအနေကိုသိလိုက်သော ရဲဇော်ကလည်း ဒီအတားအဆီးကို ချိုးဖောက်နိုင်ရန်အားယူပြီး လီးကိုဖိဆောင့်ချလိုက်သည်။
““ဗြစ်….ဖောက်…..အမလေး….သေပါပြီ””
လီးကြီးမှာ သားအိမ်ဝသို့တိုင်အောင် အောင်မြင်စွာလိုးဝင်သွားတော့သည်။ အယ်ခူဝါးမှာ တစ်ချက်သာအော်လိုက်နိုင်ပြီး မျက်တောင်ကော့ ကြီးများ မှေးစင်းပိတ်ကျသွားသည်။ စောက်မှေးပါးကို ထိုးဖောက်ကျွံဝင်သွားသော လီးကြီးနှင့်အတွင်းသားနုနုနွေးနွေးလေးများ ကြည်နူးစွာဆုံ တွေ့မိသွားကြလေသည်။ မျက်တောင်ကြီးများကော့စင်းကျသွားသလို စောက်ဖုတ်လေးကလဲ ကော့၍တက်လာသည်။ ရဲဇော်၏ လက်နှစ် ဖက်က အယ်ခူဝါး၏ နို့လေးနှစ်လုံးကို ယုယုယယလေးဆုပ်နယ်ရင်း အောက်ပိုင်းကလီးကြီးကတော့ စောက်ဖုတ်ဖွေးဖွေးဖောင်းဖောင်းလေးကို မညှာမတာကြမ်းတမ်းစွာလိုးဆောင့်နေတော့သည်။
““ပြွတ်….ဒုတ်…..ဖွတ်…ပြွတ်….စွပ်….စွပ်….အင်း….အား…..အင်း….ဟင်း….””
အယ်ခူဝါးမျက်နှာလေး ဘယ်ညာယမ်းခါ၍နေသည်။ မဆန့်မပြဲဝင်နေသော လီးကြီးအား စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလေးတွေက မနိုင်မနင်း ရစ်ပတ်ညှစ်နယ်၍နေသည်။
““ပြွတ်…..စွပ်…..ဒုတ်…..ပလွတ်….ပြွတ်….စွပ်….စွပ်””
ရဲဇော်၏ ဆောင့်အားပြင်းထန်သလောက် လီးကြီးက အရသာတွေ့နေသလိုအယ်ခူဝါးမှာလည်းစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေနီရဲပြီး တက်လာပေမယ့် ရဲဇော်ဆောင့်လိုက်တိုင်း ခန္ဓာကိုယ်လေးကို တောင့်တောင့်ပြီး ကော့ကော့ခံသည်။ နှစ်ယောက်စလုံးကာမဇောက အမြင့်ဆုံးဖြစ်လာကြပြီး မကြာမီအတွင်းမှာပင် ရဲဇော်နှင်အယ်ခူဝါးတို့မှာပြိုင်တူနီးပါးပြီးသွားကြလေတော့သည်။။ ။။
ထိုနေ့မှစ၍ရဲဇော်လဲအယ်ခူဝါးကိုစိတ်ထလာတိုင်းခေါ်ခေါ်လိုးတော့သည်။ဖင်ကိုလဲလိုးသည်။ လီးလဲစုပ်ခိုင်းသည်။ မျိုးစုံလုပ်ကာ ကာမအရသာခံစားနေ ပေတော့သည်။
credit
Movie မ်ားကိုအလြယ္တကူေဒါင္းယူနိူင္ပါသည္ ......လာေရာက္လည္ပတ္သူမိတ္ေဆြမ်ားကိုအထူးပင္ေက်းဇူးတင္ရိွပါေၾကာင္း
No comments:
Post a Comment